WHO ARE YOU?...

-

"Who are you...?"

"Are you the same person you're always been...?"

If it was yesterday...I would have had an easy answer...

I heard a story about a person who lost their confidence to the point of not knowing who they were…anymore...

When we lose what we are used to, what we hold on to, or someone we love. The distortion of what we used to think is right makes us wonder...

"What are we seeing...?"

"What we see still the same or not...?, and why...?"

It might not just be the change or the disappearance of those things. But the truth is...

It's ourselves that the ones who disappeared in slow motion...

Sometimes...we can still see what has been lost clearly like touching them, but our own reflection that's become hazy...

Before we realize it...we've lost ourselves a long time ago,

Somewhere along the way...that we start caring so much about others or things that we forget about ourselves.

I mean, we used to be a person who would travel the world, set many goals for ourselves, and more...

"Do we still see ourselves like that...?"

Before our reflection disappears...

Before we forget who we are or who we used to be...

We have to find that those things...again

Looking for lost pieces along the way...so that we have something to give to others, to work, to the people who count on us, and to the people that we care about, and finally...so that we can answer all questions for ourselves with one answer.

"Who we are and still are..."

................................................................

คุณคือใคร...?

คุณยังเป็นคนเดิมอยู่หรือเปล่า...?

ถ้าเป็นในเมื่อวานนี้ คำถามนี้ฉันคงตอบได้ง่ายๆ...

ฉันได้ฟังเรื่องของคนๆหนึ่งที่สูญเสียความมั่นใจจนไม่รู้ว่าเองเป็นใคร...อีกต่อไป

เมื่อเราสูญเสียสิ่งที่เราคุ้นเคยสิ่งที่เรายืดมั่นหรือบางคนที่รัก ความบิดเบือนจากอะไรที่เราเคยคิดว่าใช่มันทำให้เราสงสัยว่า...

"ใครหรืออะไรที่เรากำลังมองเห็น...?"

"สิ่งที่เราเห็นยังคงเหมือนเดิมอยู่ใช่มั้ย...? และทำไม...?"

มันอาจไม่ใช่แค่การเปลี่ยนหรือการหายไปของอะไรเหล่านั้น แต่ความจริงคือ...

เป็นตัวของเราเองต่างหากที่หายไปอย่างช้าๆ...

บางครั้ง...เรายังคงเห็นภาพของสิ่งที่หายไปอย่างชัดเจนเหมือนสัมผัสได้...แต่ภาพของตัวเราเองกลับดูเลือนลาง

กว่าจะรู้ตัว...เราก็สูญเสียความเป็นตัวเองไปนานแล้ว

อาจเป็นตอนไหนสักตอนในชีวิต...ที่เราเริ่มใส่ใจคนอื่นหรือสิ่งอื่นมากเกินจนเราลืมสนใจตัวเอง

เมื่อก่อนเคยชื่นชอบการท่องเที่ยว ตั้งเป้าหมายให้ตัวเองมากมายและอีกหลายอย่าง...

"เรายังมองเห็นภาพตัวเองเป็นอย่างนั้นอยู่มั้ย...?"

ก่อนที่ภาพสะท้อนของตัวเราจะหายไป...

ก่อนที่เราจะลืมว่าตัวเราเป็นใครหรือเคยเป็นใคร...

เราต้องตามหาสิ่งเหล่านั้น...อีกครั้ง

ตามหาชิ้นส่วนที่หล่นหายระหว่างทาง...เพื่อที่เราจะได้มีอะไรให้คนอื่น ให้กับงาน ให้คนที่พึ่งพาเราเพื่อคนที่เราใส่ใจ

และท้ายที่สุด...เพื่อให้เราตอบทุกคำถามให้ตัวเองได้ด้วยคำตอบเดียวว่า

"เราคือใครและยังคงเป็นเช่นนั้นอยู่..."


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

This's LOVE

-
Romeo and Juliet... Antony and Cleopatra... Lancelot and Guinevere... A great love story that started unexpectedly and ended in tragedy. In reality, life is not like that, it's not a fixed pattern. We can always be in love and out of love...There may be love that we neglected, or we found love unexpectedly. Some couples' relationships may seem smooth from the beginning, but some couples may face many obstacles. We all hope that love can conquer everything... We search for love to win and also look for love to get up again. People who have been knocked down in life can get up again. People who learn from their mistakes grow up to be more complete human beings. ...Therefore, a great love story may not always end in tragedy, sometimes it begins with a new opportunity... .......................... โรมิโอกับจูเลียต... แอนโทนี่กับคลีโอพัตรา... ลานเซลอตกับกวินเวเนียร์... เรื่องราวความรักอันยิ่งใหญ่ที่เริ่มต้นอย่างไม่คาดฝันและจบลงด้วยโศกนาฏกรรม ในความเป็นจริงชีวิตคนไม่ได้เป็นแบบนั้น มั
Read more

How we choose...?

-
Sometimes life hits us too hard... There will always be pain and consequences. We may have to spend many days trying to understand the pain... That's what we should do,... That's the way to heal,... But we must always remember ... What defines us is not our pain, but how we choose to deal with it... ................. บางครั้งชีวิตเล่นงานเราอย่างหนัก ... จะต้องมีความเจ็บปวดและผลที่ตามมาเสมอ เราอาจใช้เวลาหลายวันพยายามเข้าใจความเจ็บปวด ... ซึ่งก็ควรทำนะ ... นั่นคือวิธีเยียวยา ... แต่เราต้องจำไว้เสมอ ... สิ่งที่กำหนดตัวเราไม่ใช่ความเจ็บปวด แต่เป็นการเลือกรับมือกับมัน ...
Read more

It's time to be on...

-
I've read about a woman who owns over a thousand wigs. Can you imagine?...,that's a thousand different possibilities. I think It's actually impossible to become a different person. You can only be better or worse, or whatever the original background is who we are..., it's up to us. But people are flexible, adaptable to changing situations at any time..., throwing fears to the winds, becoming who we need to be in the moment. The only reward you get at the end of trying not to be who you were, or seeing someone else change into a person you barely recognize..., is being able to finally sit in front of another human being wearing every one of those thousand wigs..., and start over. ................... ฉันเคยได้อ่านเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่เก็บวิกผมไว้เป็นพันอัน ลองคิดดูซิ...นั่นแต่งตัวได้หลายพันแบบเลยนะ ฉันว่ามันเป็นไม่ได้หรอกที่คนเราจะกลายไปเป็นคนละคน คุณอาจจะเป็นคนที่ดีขึ้นหรือแย่ลงหรืออะไรก็ตามที่พื้นเพเดิมคือตัวเรา... อยู่ที่เรา แต่คนเรายืดหยุ่นได้ ปรับตัวกับสถานก
Read more